مطالعه رابطه بین عوامل سازمانی و بروز بحران های سازمانی در سازمان های دولتی شهر کرمان

بحران ها حوادثی هستند که اهداف استراتژیک سازمان ها را تهدید می کنند و سازمان ها پدیده هایی در سطح چند سیستمی می باشند که خانواده، سازمان های کسب و کار، ملت ها و در کل بشر را در بر می گیرند. در این تحقیق کانون توجه ما روی بحران های سازمانی می باشد. می توان گفت سازمان ها به نوعی می توانند پدید آورنده بحران باشند زیرا در غیاب سازمان ها ، تغییرات محیطی آهسته تر و کمتر بوقوع می پیوندند. طی سالهای گذشته شاهد وقوع بحران های زیادی بوده ایم که سازمان ها با آن درگیر شده اند، به طوری که علم مدیریت بحران با این حوادث پایه گذاری شد و هنوز هم بحران ها با شدت بیشتری حیات سازمان ها را تهدید می کنند. بقول گفته میتراف (بنیانگذار مکتب مدیریت بحران) بحران به بخش جدایی ناپذیر و طبیعی زندگی امروزه درآمده است. موضوع این تحقیق؛ مطالعه تاثیر عوامل سازمانی در بروز بحران های سازمانی می باشد، عواملی چون ساختار، فضای سازمانی، فضای اخلاقی ، فضای ایمنی و فرهنگ سازمانی مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن سازمان های دولتی شهر کرمان است. از بین 82 سازمان 13سازمان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند.تعداد افراد نمونه برای آزمون فرضیه های تحقیق 320 نفر می باشند. در این تحقیق پنج عامل اصلی همراه با ابعاد فرعی آنها مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع تحقیق نشان داد که بین ساختار سازمان، فضای اخلاقی و فرهنگ سازمان با بروز بحران سازمانی ارتباط معناداری وجود دارد و ارتباط بین فضای سازمان و فضای ایمنی سازمان با بحران های سازمانی مورد تایید قرار نگرفت.